Düşün ki gezesin geldi, düşün ki hem yeşil olsun hem temiz dediğin bir yere gitmek istiyorsun, düşün ki sana rahat battı ve rahatı battığı yerden çıkartmak istiyorsun… Karadeniz’in ‘henüz’ çok da keşfedilmemiş yeri olan Bartın-İnkum’u saygıyla huzuruna sunmak isterim.
Batı Karadeniz’in kıyısında, minicik bir şehir Bartın. Bartın’a bağlı 3 km’lik bir kumsal, İnkum. Tek manzarası deniz, kum, yeşermiş dağlar ve meşhur Aslan Kayası. Neden Aslan kayası dediklerini bilmiyorum. Bence o kesinlikle bir Kurbağa kayası.
Balığına-rakının, manzarasına-müziğin eşlik ettiği, karşılıksız aşkların yarasının sarıldığı ve güneşi batırırken içinden ‘acaba güneş gerçekten denize batsa, çossss diye ses çıkar mı?’ şeklinde düşünceler geçirten bir yer. Gökyüzü her zaman berrak, denizi hep bir nebze serin ve kıyıdaki bankların herhangi birine oturduğunda manzara kusursuz.
İnkum demek sevmek için bir nedenin olması demek, harekete geçmek için sonsuz bir enerjin olması demek, biranı alıp sahilde dostlarla (bazen de kendinle) takılmak demek. Ve bütün bunlar için Akdeniz sahillerine, Ege sahillerine yüzlerce lira harcamak yerine, mütevazı bir kasabada musmutlu bir tatil geçirmiş oluyorsun. İnsandan bunalmıyorsun, kalabalıklar içinde sürüklenmiyorsun. Bazen şemsiyeye bile ihtiyaç duymadan ince, altın renklikumlarda saatlerce oturuyorsun.
İnkum’da kendinle iyi anlaşıyorsun.
Bir yeri çok seversen dünyanın en güzel yeri orasıdır. Hayattan soğuduğunda, birilerine öfkelendiğinde, kaçabileceğin belki de en huzurlu yeri anlattım. Gidip İnkum’un boynundan bir öpücük almaya ne dersin?
