Sanatçıların yeni tarz, fikir arayışında oldukları son yıllarda fotorealizim oldukça popüler. Aslında bu akım 60’larda ortaya çıkmış. Mükemmelliyetçiliğin yansıtıldığı bu akımda izleyicilerin sorun olarak gördüğü ” resimlerin fotoğraflardan bir farkının olmadığının düşünülmesi. ” Adeta canlı gibi duran, mükemmel çizimlerden bahsedilen akımda öne çıkan isimlerden biri Marco Grassi.
Sanatçı 1976 da İtalya’da doğmuş. Sanatçı aslında çizimi kendisi öğrenmiş. On dokuz yaşında muhasebecilik bölümünden mezun olduktan sonra resimle ilgilenmeye başlamış. Bologna Güzel Sanatlar Akademisinde eğitime başlamış. Grassi burada yalnızca figür çizimi dersi almış. Grassi Zeynep Sağır ile gerçekleştirdiği röportajda ”Yapabileceklerim veya yapmış olmam gerekenlere ilişkin hiçbir şey ve hiçbir kimsenin doğrudan etkisinde kalmadım, tüm eserlerim kendi hayal gücümün ve yaratıcılığımın sonucu ve ben bundan gurur duyuyorum. ” diyor.
Kendisini keşfetmesinin öncesinde sanata ilgisi artan Grassi sergi ve müzeleri yoğun olarak takip etmeye başlamış. Özellikle 500-600 lü yılların antik resimlerine özel olarak ilgisi oluşmuş. Ünlü ressamlardan ve ülkesinin kültür ve tarihinden etkilenmiş.
Eserleriyle yapmak istediği insanlara duygu alanı oluşturmak olan sanatçı hem gerçekçi hem de gerçeküstü bir dil oluşturmaya çalıştığını söylüyor. İnsanlara vücut ve yüz ifadeleriyle bazı duygular uyandırmayı istiyor. Bizim de dikkatimizi çeken mavi rengi çok sevdiği için kullanıyor. Resimlerin bir serisinde mermer, porselen, akik gibi farklı malzemeler kullanarak insan bedeninin başkalaşmasına dikkat çekiyor.
Fotorealizm gibi dursa da sanatçı eserlerinde bir fotoğraf oluşturmaya çalışmadığını bu yüzden hiperrealizm olarak tanımlanamayacağını söylüyor. Sanatının sürrealizme daha yakın olduğunu görünenden öte bir şey oluşturmaya çalıştığını söylüyor.
Mükemmeli aradığı ve bizce oluşturduğu çok açık. Kendisini yenileyen ve hatalarını düzeltmeye çalışan ve her çalışmasında farklı duygular uyandırabilen başarılı bir sanatçı Marco Grassi. Şu sıralar üç boyutlu teknolojiyle ilgilenen sanatçı ileride gerçek dışı unsurları insan vücuduyla bütünleştirmeyi istiyor.
