Belki isimlerini duymuşsunuzdur.Onlar Kasonova işçileri..
Kazova Triko işçileri, patronlarının maaş ödeyememesinden çalıştıkları fabrikanın kötü durumda olduğunu anlıyorlar, “Bir gün düzelir” ya da “Şu işi teslim edelim de şirkete para gelsin” gibi düşüncelerle çalışmaya devam ediyorlar. Ancak bu davranışları şirketlerinin kapanmasına engel olamıyor. Patronları tüm işçileri çağırarak bina satıldıktan sonra tazminatlarını alabileceklerini iletiyor. Fabrikanın kapandığı tarih olan 30 Ocak 2013’te, 4aylık maaşları ve tazminatları içeride kalan işçiler 1 hafta beklemeye başlıyor.Bir hafta sonra ise şirketin avukatı gelip şirketin parasızlıktan kapandığını , makinelerin para etmediğini , onlara senet vereceklerini iletiyor. İşçiler herhangi bir yaptırım olmasını bekliyor ancak şirket yetkilileri hiçbir haklarını ödemeyip bunun yanın sırada haklarımı teslip aldık şeklinde kağıtlar imzatmaya çalışıyorlar. Bunun üzerine Kasonava Tekstil çalışanı 94 işçi, 22 Şubat’ta yaptıkları eylemle mücadeleye başlıyor.Şirketin tazminatlarınız ödenmez demesi üzerine ise 11 işçi eyleme katılmıyor.Kazova Triko’nun Bomonti’deki binasının önünde çadır kuruyorlar.
Ancak eylemle bir yere varamayacaklarını anlayınca 72 gün sonra fabrikaya girmeye karar veriyorlar. Binayı sonradan alan Osman Çelik ise alacakları olduğunu öğrendiği için onlara destek oluyor. İşçiler, fabrikayı gezerken çatıda numune kazaklar ve iplikler buluyorlar. Numune kazakları satarak makinelerin tadilatını yaptırıp kalan ipliklerle de kazak üretmeye başlıyorlar. Fabrikanın önünde sanatçıların kazakları giyerek kırmızı halıda yürüdükleri bir gece düzenliyorlar. 2 bin 500 kişi katılmış. Bütün gazeteler gelmiş.O günden sonra isimleri Portekiz, Polonya, Japonya, Çin’de duyuldu. Ve hayatları o gün değişti.
Fabrikayı satan alan Osman Çelik, Kazova Triko’nun da bulunduğu binayı olaylardan habersiz aldığı için işçilerin durumunu görünce onları bir süre idare ediyor. Yaptıkları kazakları orada satmalarına izin veriyor. Sattıkları kazakları sermaye yaparak Kağıthane’de bir dükkân tutuyorlar daha sonrada Rami’de bir yere taşınıyorlar. Bu arada ekip ikiye ayrılıyor. Bomonti’de kalan ekip Diren Kazova adıyla hazır kazak alıp satmaya başlarken, diğer ekip ise Özgür Kazova adıyla kendi emekleriyle devam ediyorlar.
Özgür Kazova, 4 kişiden oluşuyor. Serkan Gönüş, Aynur Aydemir, Yaşar Gülay ve Muzaffer Yiğit. Onlara zaman içerisinde İtalyan Lena Annalena Di Giovanni ile Şenay Yamak da katılıyor. Şenay Yamak, 3 haftadır işçilerle birlikte. Süreci, işe başladıktan sonra öğrenmiş. Hem yemek hemde üretim yapıyor . İtalyan tasarımcı Lena Annalena Di Giovanni ise Cambridge Üniversitesi’nde araştırma yaparken arkadaşları vasıtasıyla bu ekiple tanışıyor. Destek olmak için gelmiş ama artık o da ekibin bir parçası.
Dava sürmeye devam ederken onlar hem üretim yapmaya hemde Facebook’ta ‘Özgür Kazova’ adında 2788 kişinin beğendiği sayfalarında “yüzde yüz koton, yüzde yüz yün, yüzde yüz patronsuz ürünler” mottosuyla satış yapıyorlar. İtalya, İspanya ve Sardunya Adası’ndan bile sipariş alıyorlar. Ve orada mücadelelerini anlatarak “Yaşasın patronsuz üretim!” diyorlar.
