Sinema severler arasında brutal olanların dikkatini çekecek filmler içerisinde yer alıyor Srpski. Yani köşedeki yalnız adamın sanatsallığı, bilmem ağaçların yağmurlu bir gündeki birlikteliği çok iyi işlenmiş gibi soft duygu durumlarına pek hitap etmeyen bir film…
Sadizm-mazoşizm-Obsesif kompulsif bozukluklar ve bir sürü kırılmaz psikolojik temanın iç içe olduğu filmde kapitalizmin bir insanı sadece para ve emek yönünden değil, fiziksel yönden de nasıl sömürdüğünü görüyoruz. Aslında sömürmek kelimesi bu film için hafif kalır. Ha şöyle bir anekdot var; Film porno endüstrisinden emekli olmuş bir adamın hayatını anlattığı için fazlasıyla pornografik öğeler içeriyor. Ama tabiî ki biz sinema severler bu filmi bunun için izlemeyeceğiz değil mi!
Filmin içinde, porno filmi çekmeye çalışan bir de yönetmen var ki, çok bungee jumping düşünce sistemine sahip. Sanat kavramını o kadar değişik ve kendince güzel yorumluyor ki böyle manik depresif ilerleyen bir filmde ara sıra beni güldürdüğünü söylemeliyim. Yine de filmi yorumlamaya çalıştıkça şunun yapılmaya çalıştığını fark ettim. Cinsiyet gözetmeksizin insanların birbirini herhangi bir konuda yenmeye çalışırken sürekli cinsellik temasıyla bunu yapmalarıydı.
Bir kavga sahnesi var ki akıllara zarar- gerçi film zaten akıllara zarar ama neyse- silahların, sopaların konuşması gereken yerlerde başka şeyler konuşuyor. Olayın güzel yanı insanların gerçekte var olan düşüncelerini, üstünlük ya da aşağılık komplekslerini, nefret ya da öfkelerini, mutluluklarını, hemen hemen tüm duygularını tek bir materyalde toplayarak anlatmaya çalışan bir bozuk psikoloji filmidir bu. Zaten insanın ezelden beri var olan hayvani duygularını kontrol etme yöntemlerini hiçe sayarak nasıl hareket etmek istiyorsa o şekle bürünen bir sahip-model ilişkisi sürekli belirgin bir şekilde gözümüze çarpıyor izlerken.
Filmin içinde oynayan yönetmen karakterinden ziyade filmin yönetmeni ve senaristinin pedofili, nekrofili gibi bu Dünya’da olmaması gereken şeyleri en azından gün yüzüne çıkarıp sistemin nasıl döndüğünü göstermeleri iyi olmuş. Sonuçta bizim yönetmenlerimizin en sevdiği tarz olan, ağlamaklı acıtasyon sekanslarındansa, böylesi daha makbul.
Genel anlamda kadınların yaşamsal haklarının yüksek derecede hiçe sayıldığını göz ardı etmemek gerek. Femenin karşı çıkmasına şaşırmamalı! Filmin Türkiye de dahil bir çok ülkede yasaklandığını belirteyim.
Murphy kanunlarını esas olarak bu filmi anlatmış olsamda kimsenin izlememesi tercihimdir. Keşke bende izlemeseydim. Bozuk psikolojiden, sisteme karşı öfke ve nefretten, değiştirilmesi gereken düzene müdahale edememekten başka bir şey katmayacaktır.
Herkesin psikolojisinin bozulup sistemi çatlak bir zihinle yorumlaması dileğiyle, iyi seyirler…
