Bu sana ilk mektubum. Aslında benim birine kendi adıma yazdığım ilk mektubum. Ben söyleyemediklerimi yazarım. Sana karşı herhangi bir şeyi geciktirmedim. Hep zamanında söyledim. Deniz gibi çıplak ve güneşin en parlak haliyle sana geldim. Dilim içimin aynasıdır. Kelimeler de yansıması. Mektup yazarken içerinde neler beklediğini bilmediğim için içeriğinide kendi zevkime göre düşüyorum. Zevkin kötü veya mimari özelliğimin olmadığını söyleyebilirsin. Ben de zaten uyumu seven biri değilim. Ben içime kapanığım hem de öyle bir kapanığım ki prangalara vurulmuşum sanırsın. Çok konuşmam. Çok iyi dinlerim. Güzel dinlerim. Ben seni öyle bir dinlerim ki bir daha kimseye bir şey anlatmak istemezsin. Seni anlamadığımdan yakınırsın hep. Haklı bir yakınma. Ama ben anlamak değil anlaşılmak istiyorum artık. Fakat beklentilerimi hiçbir zaman umuda dönüştürmüyorum hayal kırıklığı doğurmasın diye. Beni anlamanı istediğim kadar anlamamanı da istiyorum. Bitmiş bir puzzle hiçbir zaman ilgi çekmez. Ben çözdüğün ve üzerine kafa yormayacağın biri olmak istemiyorum. Ben bizde en çok anlaşılan anlaşılmazlığı seviyorum. Kitap okumamdan etkilenip benle konuşmaya başladın. Ama şimdi bana çok fazla kitap okuma terbiyeni bozuyor diyorsun. Terbiyesizleşmek insanı daha da güzelleştirir. saklayıp bir şeyi kalmıyor insanın. Çocukluğumdan bahsedecek olursam, çok zengin geçti benim çocukluğum. Zenginlikten kastım paralı olmak değil. Hem ben onu zenginlik olarak da nitelendirmem zaten. Bana göre onlar kağıt hamalı insanlardır. Benim zenginliğim aile sevgisi, erken okumaya başlama, erken çalışma, erken olgunlaşma ve erken sorumluluk gibi nitelendirme şeklinde sıralanabilir. Benim çocukluğum adam şeklinde geçti. Beş yazında buz satarak çalışmaya başladım. Hayat bana gülmedi, ben de güldürmeye çalışmadım. Cinselliği tanımamda hayatın orospuluğunun büyük bir paya sahip olduğunu söyleyebilirim. Hayatı böyle tanımasaydım, çükümü sadece işemek için kullanıyor olabilirdim. Dedim ya hayat işte… Bir babam var beni farklı kılan. Babamı tanıyan her insan, benimde böyle bir babam olsaydı diye dileklerde bulunurlar. Toyota gibi, Süperman gibi bir babam olmasa da Tanrı gibi bir babam var. Yaratıcım. Beni ileriye fırlatan bir yay. Kitaplarla tanışmama öncülük eden bir lider. İşte sana mektubum. Ne kadar istediğin gibi bilmiyorum ama benim mektubum ancak bu kadar olur. Bu gün kelimelere özel izin verdim mektubundan dolayı. Yoksa ağzımın içinden mideme kadar uzanan mezarlığa gömdüğüm kelimelerin üzerini dudaklarımla örtmüştüm. Ne zaman kelimelerden yardım alayım desem hep yanlış anlaşıldım. Bunun için suskunluğum asaletimden değil çarasizliğimdendir…
