GÜÇSÜZ KELİMELER

0

Kelimeler kafamda uçuşuyor
Ne istiyorlar bu saatte
Uykumun gelmesini mi bekliyorlar lanet kelimeler
Beynimin bütün kıvrımlarını kaplamışlar
Ben onları cümle haline getiremem ki
Şiir de yapamam şimdi
Böyle güzel yan yana nasıl dizerim
Ya da dizdim ne anlatacağım onlarla
İnsanların açlıktan ve susuzluktan öldüklerini mi
Herkesin birbirlerinden bir şeyler eksilttiğini mi
Yoksa cennet uğruna birbirlerini öldürdüklerini mi
Çocukların artık yaşamadığını
Dünyayı cellatların bastığını mı
Neyi anlatayım şimdi kelimelerle
Siktirin gidin başımdan
Başkası belki sizi şiir yapar da bir gönül kazanır
Ben sizden bir şey yaratamam
Bende size yer yok
Sizi güzel kılacak bir cümle yapım yok
Bu kadar kötülük varken
Güzel bir şey yazamam ben
Bende ölürsünüz
İçimde yeterince ceset var
Kelimelere yerim yok
Çıkın kafamdan
Rahat bırakın onu
Heyyy dokunmayın ona
Onun yeri güzel
Onun olduğu her yer güzel
Bir kere yanıma gelmişti kışın
Karlar gülüşüne erimişti
Memleketime bahar gelmişti
Dokunmayın ona diyorum
Kendinize başka beden
Başka kafa
Başka kalp bulun
Orada değerinizi bilirler
Ben anlatacaklarımı susarak anlatmayı öğrendim
Sizden yardım alırken yanlış anlayabiliyorlar
Bu yüzden çok konuşmamayı seçtim
O yüzden siktirin gidin

Önceki İçerikBİR MEKTUBUN VAR
Sonraki İçerikTürkiye'nin Eurovision İle İmtihanı
carpediem
Surlarla kaplı şehrin fakir bir semtinde doğan, 5 yaşında okumayı söken ve 7 yaşında da babamın önderliğiyle kitap okumaya başlayan biriyim. Elime ilk aldığım kitap Jack London’ın Vahşetin Çağrısı kitabı oldu. Okuduğum en değerli yazarların başında geliyordu. Zamanla okuduğum kitaplar sayesinde insanlardan tamamen koptum. Nevrotik yanımı tetikleyip beni buhrana sürükledi kitaplar. Okuduğum her kitap hayatımda dost dediğim birini alıp götürdü benden. İlkokul ve lise eğitimimde gayet başarılı bir öğrenciydim. Kendi çapımda bir şeyler yazmaya ilk 11 yaşında başladım. İlk eserim askere giden dayıma yazdığım bir şiir olmuştu. Sonrasında kalemim susmadı ve bende onunla konuşmaya başlar oldum. İlerisi için hiçbir zaman yazarlık hayalim olmadı. Ama okuduğum kitapların ve yazarların sayısı arttıkça içimdeki ateşe atılan odunların sayısı da artıyordu. İçimdeki ateş beni yakıyordu. Okuduğum her kitap ağzıma sıçıyordu. Tek amacım var şu an. Hayatımın içine sıçan bu yazarlardan ölmeden intikam almak. Bu doğrultuda bir eser verip Yusuf Atılgan gibi köyüme dönüp çiftçilik yapmak istiyorum.

CEVAP VER

Lütfen yorum yapın
Lütfen isminizi buraya yazınız